बुधवार, १८ जून, २०१४

मातीमोल


गंधकोशी फुलांच्या
गर्भ होऊन रुजावे
लहरत हवेच्या पावलांनी
निघून दूर दूर जावे


ऊन पांघरून मातीखाली
ठाव अज्ञाताचा घ्यावा
मातीकडून सोसण्याचा
वसा हलकेच घ्यावा


उद्यासाठी आज धीराने
दाह उन्हाचा पांघरावा
वेदनेचा स्वर कणातून
झिरपत झिरपत आत मुरावा


जलधारांनी भिजून चिंब
आसक्तीचे दान ल्यावे     
मृद्गंधाच्या घमघमत्या
तृप्ततेने बेभान व्हावे


रुजावे, अंकुरावे,
लवलव कोंब व्हावे,  
बहरावे,
रंग सुगंधाच्या कुपीतून
अंतरंग हळू उलगडावे

फुलावे, फळावे सहज,
सहज तसे मातीमोल व्हावे!


-अनन्या 

शुक्रवार, ६ जून, २०१४

आभास


आभास केवळ जीवन म्हणजे
रंगात रंगल्या भावनांचा
दिवस सरता, रंग उतरतो..       
रित्या मनात रंगहीन प्रतिमा

इथे कुणाचा नसतो कोणी,
वाट पाहतो केवळ आपण
सुखात रमते सोबत गर्दी,
दु:खात मोकळे हातच सांत्वन    

मार्ग असतो सदैव एकटा,
साथ कोणाला कुणी द्यायची
सहजीवनाची स्वप्नील नाती,
औटघटकेचे सखे सोबती

अंती उरते पोकळ परके
माझ्यातले मी पण ही पोरके
जन्मबंध उसवत जाता जाता
या खेळाशी तुटते नाते!

तुटते नाते!

-अनन्या